​

SHAB-E-YALDA

Shab-é-Yalda ou Shab-é-Tcheleh est une fête persane qui marque à la fois la plus longue nuit de l'année et le début de l'hiver (le dimanche 20 décembre pour cette année). Yalda est l’un des 4 jalons du Calendrier persan. Il s’agit en fait de la célébration du solstice d’hiver. Elle célèbre la naissance de Mithra, le dieu du soleil. Subséquemment, les journées s'allongent de plus en plus et la clarté du jour l'emporte sur l'obscurité de la nuit.

Les Iraniens ont, dès le début, célébré Shab-e-Yalda en savourant des fruits dont le centre est rouge notamment grenades et pastèques, car le rouge représente le feu, symbole du soleil. Ils ornaient, également, le « Sapin Aryen » toujours vert, symbole de renouvellement continuel du monde. Ils mettaient au-dessus une étoile, représentant ainsi la lumière, source de tous les pouvoirs. Ce sapin est même gravé sur les murailles de Persépolis construit il y a plus de 25 siècles

De nombreuses civilisations indo-chinoises ont fondé leur calendrier sur la course de la lune. Mais les cosmologues, les astronomes et les astrologues perses créèrent en leur temps des observatoires, et suivirent quotidiennement le changement léger de luminosité solaire. Ils ont ainsi créé un calendrier qui a relié ces changements du jour aux saisons. Astrologiquement parlant, ils ont créé ce qui s’appelle l’horoscope.

Les Européens le fêtent aussi d’ailleurs, certains disent que Noël, cette veillée pour attendre la naissance de l’enfant lumière, serait inspiré de Yalda qui a pris le nom de Yuletide en Europe.

​

​

​

​

 

​

شب یلدا یا شب چله یک جشن پارسیست که به مناسبت طولانیترین شب سال و شروع زمستان برگزار میشود. امسال تاریخ دقیق یکشنبه ۲۰ دسامبر است

یلدا یکی از پایه های اساسی تقویم پارسیست. این شب بزرگداشت انقلاب زمستانیست .  در واقع این جشن  بزرگداشت تولد میترا,خدای خورشید میباشد. بدین صورت, روزها طولانیتر و طولانیتر شده  و روشنایی روز بر تاریکی شب پیروز میشود

ایرانیان از همان ابتدا, شب یلدا را با صرف میوه های  قرمز خصوصا انار و هندوانه جشن میگرفتند زیرا قرمز نشان آتش و سمبل  خورشید است. آنان درخت کاج آریایی تزئین میکردند که سبز بوده و نشانی از تجدید مداوم جهان. یک ستاره ایی بالای آن میگذاشتند که نشانه نور و منشاء تمامی قدرتها بود. این درخت کاج روی دیوار پرسپولیس حک شده است که بیش از ۲۵ قرن پیش ساخته شده است

بسیاری از تمدن های هندوچینی تقویم خود را بر اساس سیستم  قمری بنا نهادند ولی کیهان شناسان و ستاره شناسان ایرانی  رصدخانه هایی در زمان خود احداث کردند و توانستند بطور روزمره تغییرات جزیی نور خورشید را برسی کنند. بدین صورت, آنان توانستند تقویمی را پایه گذاری کنند که تغییرات روز را به فصل مرتبط میساخت. در واقع چیزی را بوجود آوردند که در ستاره شناسی, هوروسکوپ نامیده میشود   

اورپایی ها نیز آن را جشن میگیرند. برخی معتقد هستند که نوئل, این شب زنده داری در انتظار تولد فرزند روشنایی, از یلدانشات  گرفته و در اروپا به نام یولتید معروف است

​

 

Sapin Aryen sur les murailles de Persépolis 

درخت کاج آرین حک شده روی دیوار پرسپولیس

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​